O książce: rok / Artykuł badawczy „O historii naszej walki z pijaństwem” ukazał się w stołecznym czasopiśmie „Nowe Życie” ( Podstawą artykułów były postanowienia przemówień A.F. Koniego, z którymi wielokrotnie wypowiadał się w Radzie Państwa, której członkiem został mianowany 1 stycznia 1907 roku i w której pracach brał udział. najbardziej aktywna i energetyczna część. Radę Państwa uważano za „izbę wyższą”, Dumę za „niższą”. Człowiek postępowy, dbający nie o interesy osobiste, ale publiczne, obywatelskie (w przeciwieństwie do większości radnych), senator Kony miał trudności ze swoją działalnością. „Otaczają mnie tutaj ci panowie…” – podzielił się z przyjacielem. „Gdyby tylko wiedzieli, jaki niewyczerpany zbiornik tchórzostwa i służalczości przed tym, co mówią” (Działa zebrane - t. 4. - s. 502). Niemniej jednak przy każdej okazji Kony walczył o wolność sumienia, słowa, prasy, o nienaruszalność reform lat 60., prawa kobiet, edukację publiczną i oświecenie, o zdrowie publiczne – jednego z zaciekłych wrogów uważał za swojego pijaństwo przemówienia na ten temat Koni próbował poważnie uzasadnić tę kwestię statystycznie, socjologicznie i moralnie. Przez pijaństwo – argumentował – rozumieją „nałogowe pijaństwo, które stopniowo zmienia się z przyzwyczajenia w słabość, ze słabości w występek, a z występku często wyraża się w przestępstwie, a jeszcze częściej w chorobie. Dlatego walka z pijaństwem powinna polegać na walce z tego rodzaju złym nałogiem, a nie ze spożywaniem wina w ogóle”. „Walka z pijaństwem” – argumentował Kony – „powinna mieć na celu ten okrutny nawyk ciągłego upojenia, dzięki któremu tworzy się specjalny kontyngent pijaków, specjalne nie tylko bezużyteczne, ale także szkodliwe rozwarstwienie wśród ludności” (Rada Państwa : Dosłowne raporty z lat 1908 - 1909.).